नेपाली स्वाभिमान भारतलाई बैच्दैछ काठमाण्डौँका ग्यालेक्सी पब्लिक स्कुल

बालो मष्तिषकयूक्त कलिला बाबुनानीलाई जे सिकायो त्यहि सिक्छन्, हामी सबैलाई थाहा छ । यसैकारण हामी आफ्ना बालबच्चालाई क,ख १,२, वा ए,बि,सी पढाउन सानै उमेरमा विद्यालय पठाउछौँ तर यही कलिलो मष्तिष्कमा नेपालको राष्ट्रिय पंछी मयुर, नेपालको राष्ट्रिय जनावर बाघ र नेपालको राष्ट्रिय फूल कमल भनि सिकाइदै छ जुन भारतका राष्टिय प्रतिक हुन् । यही पढाउदै बनाइदैछ बालबवालिकलाई भारतीय । कुरो हो काठमाडौका सुकिलामुकिलाका पदवी पाएकाहरूका सन्तान पढ्ने , २४ सय विद्यार्थी भएको भन्ने ग्यालेक्सी पब्लिक स्कूलको कक्षा १ जो पठनपाठनको । जहाँ नेपाली पाठ्यक्रमको कुनै प्रयोग छैन । यस्तै कक्षा एकको गणित बिषय पढाउदाँ ‘पैसे’ भनेर नेपाली नोट चिनाइन्छ । रुपये भनेर गान्धीको टाउको भएको आईसी चिनाइन्छ र, त्यसैलाई जोडा मिलाउ भन्छ । यस्तै पढिरहेछ नेपाली बालक। र, ग्यालेक्सीले कक्षा १ मा अध्यापन गराइरहेको टाइम टु राइट नामको अंग्रेजी किताब, जुन भारतस्थित मधुवन पब्लिकेशनले प्रकाशन गरेको हो ।यसमा लेखिएको छ राष्ट्रिय पंछी मयुर, राष्ट्रिय जनावर बाघ र राष्ट्रिय फूल कमल ।

एक कक्षामा पढ्ने नेपाली बालकको मस्तिष्कमा यस्तै घुसाउँदै छ त्यो पाठ्यलय यसरी नै बिताइसकेको छ एकबर्ष ग्यालेक्सीले । कक्षा एककै अर्को विषय गणितमा पनि नेपाली विषयवस्तुहरु समावेश गरिएको छैन । छ त भारतीयहरुको प्रचारबाजिमात्र । पैसे भनेर नेपाली नोट चिनाइन्छ। र, त्यसैलाइ जोडा मिलाऊ भन्छ। यस्तै शिक्षाको ब्यापार गरिरहेको छ ग्यालेक्सी पब्लिक स्कुल । त्यसकी अध्यक्ष गीता राणाको भनाइ बेग्लै छ र दु:ख लागदो छ । नेपाली किताबमा विषयवस्तु नै कम छन् रे अनि इन्डियन किताब पढाउन बाध्य भईयोरे । यो कस्तो तर्क हो ? के यस्तो स्वभाविक छुट छ यो गणतन्त्रमा ?राष्ट्रियताको खिल्ली उडाउनपनि कतिसम्म सकेको त ? मस्तिष्कमा अमीट छापको सुरुवात हो कक्षा एक र, तिनलाई नेपाली पहिचानबारे गलत ज्ञान दिइयो भने त्यसको असर कति भयानक हुन्छ होला ? अनि यो ग्यालेक्सी पब्लिक स्कूल के राष्ट्रिय चिन्हहरु जान्दैन ? नत्र, के सिकाएको त त्यस्तो ? ग्यालेक्सी पब्लिक नामको स्कूलमा पढ्न गएका नेपाली सन्तानलाई उसले सिकाइरहेको नेपाली पहिचानविरुद्धको अध्यायमा लेखिएको छ : तिम्रो राष्ट्रिय चिनारीहरु भारतका हुन् वा तिमी भारतीय हौ । यो पनि धेरै नेपाली विद्यार्थीहरुलाइ पढाइसकिएको छ र अझ पनि यो पढाइदै छ । एक कक्षामा पढ्दै गरेका नेपाली बालबालिकालाई उसले पढायो : भारतको राष्ट्रिय चिनारी नै तिम्रो देशको चिनारी हो ।

यो नेपाली स्वाभिमानको क्षतिमा ग्यालेक्सी नामको स्कुलले गुमाउनु पर्ने शायद केही हुँदैन होला फेरि पनि ।

अनि ती विद्यालयमा आफ्ना बालबालिका पढ्न पठाउने ती सुकिला मुकिला पनि के भारतकै दलाल हुन् ? या तिनीहरूलाई आफ्ना सन्तानलाई कुन स्तरको शिक्षा दिईदैछ भन्ने यिनलाई थाहा नै छैन । थाहा नभएको भए यी कस्ता बाबुआमा जस्लाई आफ्नो सन्तानको भविष्यबारे केही पनि मतलब छैन । आफ्नो सन्तानको मष्तिष्कमा कस्तो शिक्षा भरिदिदै छ भन्ने थाहा नपाउने बाबुआमाले पनि आफूलाई जन्म र कर्म मैले दिएको भन्न मिल्ला र ? यदी आफ्नो सन्तानको भविष्यको चिन्ता छ र उनीहरूलाई यस्तो पढाइदै छ भन्ने थाहा भने यी के हेरेर बसिरहेका छन् त ? देशको स्वाभिमानमा आँच आउने यस्ता कुरामा किन बोल्दैनन् यी बाबुआमा भनाउँदाहरू ।

की यी सम्भ्रान्त परिवारले पनि त्यही भारतको फरियाभित्र छिरेर आफ्नो स्वाभिमान बेचिसकेको छ । हामी नेपाली वीर गोर्खालीका सन्तान भनेर विश्व भर चिनिन्छौ तर यस्तो अवस्थामा देशलाई अर्को देशको प्रान्त बनाउन किन लागिपरेका छन् यी नेपालका नेता अनि यी सम्भ्रान्त परिवारहरू ? के हाम्रो कुनै अस्तित्व छैन के हामी भारतीय नै भैसक्यौ त ? हरेक पटक, हरेक क्षेत्र, हरेक ठाऊँमा भारतको दवावमा बाच्नु पर्ने यो कस्तो बिडम्बना हो हामी नेपालीको अनि कति लज्जास्पद !